و مجازات می‌کنند، اسلام و بشریت آزاده ناقضین قواعد بحث آزاد را مجازات می‌کنند.
اینجاست که در تاریخ اسلام می‌بینیم وقتی نه دروغ و نه تهمت و نه افتراء و نه شایعه‌سازی و سم‌پاشی هیچ کدام در مورد شخص پیغمبر اکرم مؤثر نیفتاد، بعضی زنان و بعضی کنیزها را آوازه‌خوانی و مطربی یاد می‌دادند و شعرهایی می‌آموختند که تمام اهانت به پیامبر و به مؤمنین و به ناموس مسلمانان بود.
پیامبر این‌ها را جنایت‌کار مبارزه اعتقادی شناخت. در فتح مکه پیغمبر در مورد عده‌ای چنین حکم کرد که آن‌ها را هر کجا یافتند دستگیر کرده و بکشند حتی اگر به پرده کعبه درآویخته و متوسل شده باشند می‌بینیم که نه حرمت کعبه، نه حرمت مسجدالحرام و نه حرمت مکه؛ هیچ کدام مانع این نمی‌شود که مجازات اعدام در حق آن‌ها اجرا شود.
بعضی از این‌ها مرتدهایی بودند که مرتکب قتل شده بودند و نیز کسانی بودند که نه مبارزه تبلیغاتی علیه اسلام می‌کردند بلکه فحاشی و هتاکی می‌کردند؛ کلمات زننده به کار می‌بردند که در این میان دو زن رقاصه و آوازه خوان بودند. آن‌ها در مجالس سرمایه‌دارها و توانگرها شعر می‌خواندند و به پیامبر و خانواده اش و به مؤمنین بد می‌گفتند و هتاکی می‌کردند. پیامبر گفت وقتی این‌ها را دستگیر کردید بکشید و یکی از این دوتا را کشتند ولی دیگری پناه آورد و پیامبر از تقصیرش درگذشت و مجال تربیت