هدایت و تربیت مردم و آوردن آن ها به راه راست و به فضایل اخلاقی، هم از تهدید استفاده می کند و هم از تحبیب و تقدیر، می بینیم هم چنان که به بهشت وعده می دهد از آتش دوزخ می ترساند و پیامبران، هم مژده دهنده هستند و هم بیم دهنده. منتهی قبل از آنکه مژده دهنده باشند، بیم دهنده هستند. به همین جهت است که نخستین دستوری که به پیغمبر داده شده این است که برود و مردم را بترساند و نه مردم را، بلکه آدمیان را "الناس" یعنی آدمیان یعنی مردمی را که هنوز مومن نیستند و طبق تحقیقی که بنده کردم و امیدوارم ماه های آینده بیرون بیاید، کشف کردم که نخستین آیاتی که بر پیغمبر نازل شد چیست؟ و آیات و سوره ها را به ترتیب کشف کردم. با تحقیقی که ان شاءالله درست خواهد بود، اولین وظیفه پیغمبر بیم دهندگی است می فرماید: "یا ایها المدثر قم فانذر" چند آیه قبل از این آیه نازل شده که پیغمبر هنوز موظف به رسالت نیست، در آن آیات خداوند به او اطلاع داده که به رسالتی برانگیخته شده است و دارد پیغمبر را از نظر روحی آماده می کند که این موضوع چند هفته ای طول کشیده و آنگاه پیامبر دستور یافته که برود و مردمان را بیم دهد و پس از گرفتن این دستور است که مردم یعنی کفار مکه را دعوت کرده و آن‌ها را بیم داده است و مضمون این بیم دهی را که بیم دهی قیامت و از کیفر آخرت است در قرآن موجود است.
و باز خداوند می‌فرماید: