همان خشونتی که نسبت به کفار برون مرزی (کفاری که نزدیک جامعه اسلامی هستند و شما با آن ها تماس دارید) خواسته می شود، از مومنین و از پیامبر همین خشونت و سختگیری هم نسبت به منافقین خواسته می شود.
انواعی از این منافقین در جامعه اسلامی بودند و کارهایی می کردند و برای جامعه توطئه هایی انجام می دادند و بعد نزد پیغمبر و مومنین آمده و می گفتند که ما را ببخشید و از گناه ها و جنایاتی که برای ما ثابت شده درگذرید و از ما خشنود شوید. ولی خداوند می فرماید: اگر شما می خواهید عواطفتان مطابق با اراده و خواست الهی باشد نباید از آن ها خشنود بشوید و جنایات این ها را بی کیفر و بی مجازات بگذارید.
این منافقین گاهی به صورت دسته های مسلح علیه نظام اسلامی، علیه حکومت اسلامی، علیه حاکمیتی که پیامبر یا مردم مومن برقرار کردند مثل انقلاب اسلامی ما توطئه مسلحانه می کنند و گاهی هم ممکن است، سازمان های سیاسی باشند که این ها از راه های دمکراتیک و از راه کسب طرفدار و پیرو و هم فکر عمل کنند ولی وقتی که دیدند نمی توانند کارشان را پیش ببرند، دست به توطئه مسلحانه بزنند این ها کسانی هستند که با خدا و پیامبرش می جنگند، با خدا می جنگند، یعنی با قرآن می جنگند، با پیامبرش می جنگند.