و عراق باشد. همه ما اعضای یک امتیم.
آن وقت باید یک ماده باشد تا نشان دهد که امت ما و همه مسلمانان اعضای یک امت اند و کتاب آسمانی واحد و معبود واحدی و مصالح مشترک و سرنوشت واحدی به حکم قرآن و حقوق وظایف مشترکی دارند. حقوق یک افغانی، ایرانی، عراقی، الجزایری برابر و یکسان است چنان‌که که وظایفشان مشترک است. اگر فلسطین باید آزاد شود وظایفش به گردن ایرانی و لبنانی و سوری و پاکستانی به یکسان است. اگر ایران به خطر بیفتد وظیفه آن‌هاست که خطر را دفع کنند. وقتی این‌ها مشخص شد معلوم می شود حدود ما در مرز عراق و افغانستان و پاکستان و... نیست حدود ما در مرزهای دارالاسلام است.
این‌که امام در تمام سخنرانی‌ها و نطق‌هایشان در قم یا نجف به وحدت اسلامی دعوت می‌کردند و به سران کشورها نصیحت می‌کردند و از آن‌ها می‌خواستند که در راه وحدت و هم‌بستگی بکوشند برای این است که مسلمان‌ها در سراسر جهان یک امت و ملت را تشکیل می دهند. ما برای این‌که جمهوری اسلامی را حفظ کنیم باید هم‌بستگی خودمان را با همه مسلمان‌ها از همین امروز به کار بندیم و بکوشیم که یک جمهوری واحد و جهانی به وجود بیاوریم.