می گوید "هیچ افسر و سرباز خارجی به خدمت نظام ایران قبول نمی‌شود. عبور یا اقامت نظامی خارجی از کشور تنها با رعایت مصالح کشور و..." «خارجی» را باید تعریف کنند. باید برای غیرمسلمان ها یک قانون باشد و برای مسلمانان که کشور ما با آن‌ها متحد نشده قانونی دیگر باشد البته نه این‌که الآن این محدودیت‌ها از بین برود، نه، بلکه باید فرق داشته باشد.
برمی‌گردیم به اصل 7 در این اصل یک اشتباه دیگر هست. این‌که می‌گوید ما باید کمک کنیم به تمام مستضعفین در سراسر جهان. این مستضعفین از نظر قرآن دو گونه و دو نوعند. یکی مستضعفین داخل دارالاسلام است یا مستضعفینی که داخل دارالاسلام به یک مفهوم و معنی هستند اما سلطه بیگانه بر سر آن‌ها است. ما نسبت به این مستضعفین مسئولیت بیشتری داریم و کمک و یاری ما به آنان اولویت و فوریت دارد در مقایسه با مستضعفینی که مسلمان نیستند ولی اسیر مستکبرین و سلطه های طاغوت اند. چون مبنای فقهی‌اش هم فرق می کند خداوند نسبت به مسلمانان می‌فرماید: «وَ مالَکُم لا تُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللهِ وَ المُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساء وَالوِلدانِ...».
[چند کلمه ناخوانا] که راه خدا، راه آزادی