بیشتر است و اینکه قرآن اصرار دارد، به مسلمان ها می گوید به شهید مرده نگویند زنده بگویند یکی از اسرارش این است یعنی:
شهید با شهادتش و خونش و یادش و الهامش و درسش اثر بیشتری در جامعه دارد از حضور خودش مثلا شهید دکتر بهشتی یک عنصر استثنایی بود در دنیا، آدمی بود که مجتهد بود، فیلسوف بود متکلم بود، شاعر بود، نویسنده بود، سیاستمدار بود، با چهار زبان زنده دنیا صحبت می کرد. فوق العاده مدیر و مدبر بود اما همین آدم با این عظمت خونش و شهادتش امروز بیشتر از وجود خودش می تواند در جامعه موثر باشد که شما آثارش را دارید می بینید و بقیه شهدای ما هم همچنین.
هر یکی شان به اندازه شخصیت خودشان، خونشان بیشتر می جوشد و این ارزش برای خون شهید است که من این بحث را یک قسمت اش را می خواهم راجع به اصفهان صحبت کنم و جبهه ها که بعدا می رسم به این نقطه ما خسارت فقدان این ها را داریم اما به جای آن خسارت عظیم نقطه عطفی در حرکت مردم مان است. من نمی دانم شماهایی که در این جلسه هستید روز نهم تیر در تهران بودید و جمعیت تهران را که به تشییع جنازه ها آمده بودند دیدید یا نه؟ شاید از تلویزیون دیده باشید ولی تلویزیون نمی تواند آن جمعیت را نشان بدهد. هیچ فیلمی در دنیا وجود ندارد که بتواند ابهت آن روز را ترسیم کند و به دنیا نشان بدهد.
آن روز بی شک از روزی که امام از پاریس برگشته بودند جمعیت در خیابان ها بیشتر بود و صدای ضجه مردم و ناله مردم و فریاد خشمگینانه مردم که از بند بند وجودشان نفرت می بارید بر سر استکبار جهانی فضای تهران را تا آسمان گرفته بود و از صبح زود تا عصر نشد جنازه ها را روی دست ها به بهشت زهرا بکشانیم، مردم اجازه نمی دادند که این جنازه ها حرکت بکند، اجازه نمی دادند این جنازه ها را ما به خاک بسپاریم، آن قدری که آن روز اشک در تهران به زمین ریخت شاید در تاریخ دنیا هیچ جای دنیا این قدر اشک ریخته نشده باشد نصف وجود مردم آب شد و آمد