**صفحه=12@
اسلام شناسانمان و اسلام خواهانمان در هر کثرت و کوشش اسلامی از روزهای نخست به این فکر بودند که باید طراحی جامع و مانع باشد، جامع از این نظر که تمام واقعیتهای اسلامی را بر اساس واقعیتهای ملیمان پیاده کنیم، مانع از این نظر که از شرق و غرب چیزی قاطیش نشود؛ نه شرقی و نه غربی بلکه جمهوری اسلامی. الان که ما در کنار این شعارها براحتی این یادگارهای انقلابمان را یاد میکنیم شاید خیلی ساده از کنارش میگذریم. روزهائی که اسلام شناسانمان با برادران دانشگاهی متعهد مینشستند که شعار امروز حرکتمان چه باشد و برای فردایمان چه برنامهای باشد؟ تا برای آیندهمان نویدی حیات بخش باشد.
بنابراین به شعارها با دید تازهای بنگرید، در آغاز در روز عید فطر که از قیطریه سرازیر میشویم همه ندا در نهادند که استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی، در آن روز همچنین شعار داده میشد نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی، و دیگر شعارهائی که قطعا در آرشیوهای حزب و روزنامه جمهوری اسلامی می بابیم، این شعارها چطور شکل مییابد؟ مقداریش فرهنگ انقلاب اسلامی در حواس انقلابیها و اندامهای شعوریشان وجود داشت.
برخی از شعارها انعکاسی بود؛ گهگاه بدون تفکر داده میشد و این شعارها در می آمد، به هرحال عمده شعارهای مناسب با خط انتخاب شده بود. پس اساسنامه حزب جمهوری اسلامی طول زمانش یک مدت محدودی نبود برای اسلام شناسائی که در خط امام بودند بخصوص این عدهای که جزء مؤسسین حزب و جزء کسانی هستند که اعلام موجودیت کردند اینها از دیرباز در مورد یک سازمان اسلامی که هیچ گونه التقاط هیچگونه گرایش هیچ گونه ابهامی در خط اصیل اسلامی نداشته باشد میاندیشیدند و یادداشت هائی داشتند و این یادداشتها در روزهای آغاز اعلام موجودیت بصورتی گرد هم جمع شدند و از مجموعه طرحها و پیشنهادها شاید در حدود یک ماه و نیم این اساسنامه تدوین و به تصویب رسید و به این صورت موجود چاپ و پخش شد. باز هم چه موسسین که اعلام موجودیت کردند و چه اعضای شورای مرکزی، چه شوراهای دیگر حزب این را بعنوان اساسنامه تحمیل نکردند و لذا در اساسنامه نوشته شده "طرح" برای اینکه تصویب این با کنگره حزب و با نظراتی که خواهران و برادرانمان که از استانها و شهرستانها و استان مرکزی انتخاب خواهند شد و دور هم خواهند نشست این طرح