سو"هایدلبرگ" که در آغاز با نوعی تفکر مادی آن را دنبال می کند و سارتر خود از شاگردان هایدلبرگ بود. بنابراین مسئله این طور نیست که اگزیستانسیالیسم را یک سره به سارتر منتقل کنید.
س-7: لطفا بفرمایید این آیه "ثم رددناه اسفل سافلین" با آیه "إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً" (سوره دهر، آیه 3) چه تناسبی دارند.
ج- خداوند انسان را آفرید. اول انسان را مسجود ملائکه و در بهشت و متنعم آفرید تا اینجا زمینه آلوده شدن را داشت، شیطان او را فریب داد و آلوده اش کرد "قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا" (سوره طه، آیه 122) هبوط کنید بروید به اسفل سافلین در طبیعت تاریک حرکت به سوی خدا را آغاز کنید. این منافاتی با انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا پیدا نمی کند؛ خداوند راه را به او نشان می دهد و با همان هدایت درونی و هدایت بیرونی راه را انتخاب می کند.
س-8: «الّا الّذین امنوا» در سوره تین استثنا است از «رددناه اسفل سافلین».
ج- ایشان این طور فهمیده است که ما انسان را به اسفل سافلین فرستادیم مگر انسان های پاک با ایمان را یعنی آن ها را به آنجا نفرستادیم، «وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ، وَطُورِ سِينِينَ، وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ، لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ، ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ، إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ. (سوره تین، آیات 1 تا 6)
این نویسنده سوال معنی این استثناء را این طور فهمیده، این اگر به معنی پاداش بود صحیح بود. یعنی ما آن ها را به جهنم بردیم مگر مومنان را، ولی این در آن رابطه نیست بلکه در رابطه با آفرینش است یعنی انسان را آفریدیم و بهترین ساخت و بهترین جایگاه را هم داشت (در بهشت الهی بود) اما بعد دچار هبوط شد و حال باید از طبیعت دو مرتبه شروع کند. آیه چیزی بیش از این را می خواهد بگوید. صرفا گروه بندی نیست، بیان مسیر هم هست، یعنی استنباط