است) آن‌قدر بی‌رحم هستند که حتی به مرکز امداد پزشکی که در آن بیماران را معالجه می کنند نیز حمله می کنند.
 البته مرکز مذکور در محل شکنجه‌گاه سرهنگ زیبایی به وجود آمده بود و شایع است کسانی هم در همان موقعی که آنجا به مرکز امداد تبدیل شده بود، برده شده بودند و شکنجه شده بودند. و بالاخره معلوم نشد که چطور شد حملات مداوم ارتجاع به آن مرکز امداد قطع شد و یا شاید هنوز هم ادامه دارد ولی عکاس مجاهد وقت تهیه گزارش‌های تازه‌ای را ندارد.
 چماق این است که تو عده‌ای را با چماق به جان طرفدارانت بیندازی تا هم آن‌ها را توجیه کرده باشی که بله تحلیل‌های ما درست است: تاج رفته و عمامه آمده! رژیم همان رژیم است، اختناق هست، سانسور هست، بیکاری هست، ظلم هست، اصلاً یک طبقه خورده بورژوا به قدرت رسیده. باید این طبقه را و این قدرت را واژگون کرد، میلیشیا باید پرولتاریا را به قدرت برساند. می‌دانید؟! اصلاً اگر چماقداران نبودند و مسئله چماق و چماقداران نبود به‌اصطلاح امنیت جانی آقایان به خطر نمی‌افتاد مگر می‌شد رسماً و علناً مانند فالانژیست های لبنان ارتش خصوصی تشکیل داد؟ می‌شد؟
***
 خود استعمال کلمه فالانژ در فرهنگ سیاسی گروه‌های ضدانقلاب بدون فلسفه نیست. کسانی که می‌خواهند نقش فالانژیست ها را در ایران ایفا کنند باید برای اینکه مردم نتوانند با استفاده از تجربه فالانژیست های لبنان پی به

نظر خود را ارسال کنید