کرده است پیچیده و طنین انداخت و همچنان طنین‌انداز است.
***
و پیروان او چه کسانی بودند و چه کسانی می‌توانند باشند و چه کسانی هستند؟ پیروان او کسانی بودند که مطابق فرمان او در محرم 1357 علی‌رغم فرمان شاه در خیابان‌ها به عزاداری پرداختند تا به رگبار بسته شوند و در میدان شهدا با دست خالی در مقابل مسلسل به دستان مزدوران علم سالاران زورمدار و زرپرست تزویر مدار غرب ایستادند تا به شهدای بدر و احد ملحق شوند و در نیمه‌های شب در اوج حکومت نظامی رژیم میلیتاریستی شاه در خیابان‌ها به راه افتادند و نجوا کردند که «سحر می‌شه، سحر می‌شه... سیاهی‌ها به‌در می‌شه...» و خلق را از خواب گران بیدار کردند و پس از پیروزی انقلاب به فرمان امام اسلحه‌های به دست آورده از پادگان‌ها را درست در زمانی که (فداییان مجاهدین) خلق اسلحه‌های پادگان‌های فتح شده به وسیله مردم را انبار می‌کردند به کمیته‌ها تحویل دادند و باز به فرمان امام سر کار رفتند و عاشقانه به کار برای مملکت پرداختند و یا در سپاه و کمیته‌ها شب و روز خود را وقف پاسداری از مردم و کشور و انقلاب نمودند و در زمانی که خلقی ها به کمک رالف شانمن آمریکایی در پی کشف اسناد قوی در زمینه آمریکایی بودن نزدیکان امام و (و بعد در موقع مقتضی، خود امام) بودند آن‌ها در پی وصول فرصت مناسب برای کسب شهادت بودند و تا امروز تا الان و تا این لحظه که این سطور نوشته می شود جز به اسلام و امام و رهایی مردم از چنگ شیاطین ریز و درشت و ریش و سبیل‌دار به هیچ چیز دیگری نمی‌اندیشیده‌اند.