هسته ای را عمل کند؟ این امکان پذیر نیست. آزمایش خوبی در هند و چین شد در 1954 فرانسه در برابر نیروهای ویت کنگ عقب نشینی کرد. و این موج حملات نیروهای انسانی یعنی کاری را که ما با ارتش عراق می کنیم، ارتش فرانسه را در آستانه تسلیم قرار داد. آمریکا باید طبق این استراتژی با سلاح هسته ای به چین حمله می کرد. این یک راه بود، راه دیگر این بود که آن کاری که در کره کرده بود اینجا هم بکند. یعنی نیروی هوایی با بمباران منظم، دشمن را از بین ببرد ولی استراتژی انتقام گیری گسترده هسته ای در دو تجربه کره و هند منتهی به شکست شد.
این چه معنایی دارد، معنایش این است که در آینده هم به کار نمی رود؛ چرا؟ این یک مسئله بسیار بسیار مهم است. گفتیم که دولت ها در جنگ درگیر نمی شوند بلکه کوشش می کنند که نیروی بازدارنده به وجود بیاورند. نیروی بازدارنده در دو چیز خلاصه می شود؛ یکی مهلک بودن نیرو و کارآیی آن، دوم باور شدنش توسط دشمن. اگر شوروی یک نیروی عظیم هسته ای و یک ارتش زمینی داشت اما آمریکا باورش نشد یا اگر چین کاری در فلان نقطه انجام داد و شوروی این نیرو را برعلیه او به کار برد، دیگر هیچ کاری در مقابل عظمت آن نیرو و مهلک بودنش فایده ندارد. وقتی شوروی تهدید می کند، طرف باید باورش بشود که این حتماً و قطعاً به کار خواهد برد و اگر اینجا تردید وجود داشته باشد این نیرو دیگر نیروی بازدارنده نیست.
آمریکا گفت من یک نیروی اتمی عظیم دارم، همه باور کردند، اما این تهدید را کرد و گفت که اگر هر یک از شما در هر نقطه با ارتش کلاسیک حتی یک جزئی پیش بیاید من این سلاح های هسته ای را به کار می برم، و به کار نبرد.
ادامه دارد...