مُفاجاه و مرحله قصم نزدیک می شود و وقتی در این مرحله سقوط و انحطاط اجتماعی به او می گویی که دست از طغیان و عصیان بردارد مگر مشکلات زمانه و رنج ها و سختی ها را فراموش کرده ای؟ می گوید «پدران ما هم از این آسانی ها و سختی ها دیده اند. دنیا یک روز بر مراد توست و یک روز بر نامرادی تو، حالا که خر مرادت از پل گذشته ترکتازی کن، وقت برای توبه زیاد است. این ها نمی دانند که خشم خدا ناگهانی بر سر آن ها فرود خواهد آمد.»9
(فَانتظروا اِنّی مَعَکُم مِنَ المُنتظرین).
وَ لَم یَجبُر عَظمَ اَحَدٍ مِنَ الاُمَم اِلّا بَعَدَ اَزلٍ وَ بلاءِ.
عظم: استخوان، جمع آن عظام (فَکَسَونا العِظامَ لَحماً)
ازل: شدت، تنگنا
بلاء: مشقتی که در آن انسان محک زده می شود.
ابتلاء = امتحان، (وَلَنَبلُوَنَّکُم حَتّی نَعلَمُ المُجاهدونَ مِنکُم وَ الصّابِرین).
و استخوان های شکسته هیچ یک از امت ها را پیوند نمی زند مگر