شود.
وَ فی دونِ مَا استَقبَلتُم مِن عَتبٍ وَ مَا استَدبَرتُم مِن خَطبٍ مُعتَبَر.
فی دون: اصطلاحی است حدوداً به معنای از خلال یا به زبان عربی امروزی (مِن عَبرِ.)
استقبال و استدبار: از قبل و دبر به معنی پیش و پس است. استقبال یعنی پیشواز رفتن و استبدار یعنی پشت کردن.
عَتب و خَطب: که در فارسی واژه عتاب و خطاب از آن ساخته شده؛ به معنای مشکله و سختی است.
مُعتبر: عبرت، جمع‌بندی کردن تحلیل‌ها با عبور دادن آن‌ها از مقابل نظر.
از خلال مشکلاتی که به پیشبازشان رفته‌اید و معضلاتی که به آن‌ها پشت کرده اید عبرت‌ها و جمع‌بندی‌هایی نصیبتان می شود.
حضرت، نحوه رسیدن به آن قانون کلی که در اول خطبه ایراد کرده‌اند را بیان می‌کنند. انسان در برخورد با موانع گاهی با تصمیم و اراده به پیشوازشان رفته و سعی در نفوذ و حل مشکلات می‌کند و گاهی در مصاف با واقعیت‌ها صلب و سخت خود را به نفهمی زده و به‌اصطلاح با زرنگی می‌خواهد از کنار آن‌ها رد شود، حتی اگر این عمل منجر به سازشکاری و انحراف از مسیر گردد. گاهی انسان‌ها خیال می‌کنند با دور زدن یک صخره سنگ می‌توانند دوباره خود را به جاده برسانند بی آنکه با آن دست و پنجه