حتی آن عده‌ای از آن‌ها را هم که مستقیماً در کشتن مردم دخالت نداشته‌اند می‌‌توان کشت.
امیرالمؤمنین چنان‌که در نهج‌البلاغه است پس از جنگ جمل نزدیک بصره می‌فرماید: این‌ها به بصره آمدند؛ اگر یک نفر را کشته بودند و بقیه شاهد این قتل بودند و از وی دفاع نکرده بودند، می‌شد همه آن سپاه را کشت تا چه برسد به این‌که آمده‌اند و یک عده زیادی را در بصره کشته اند. این فرمایش و این نطق امام که ده‌‌ها هزار نفر شاهدش و ناقل و راویش بوده‌اند در نهج‌البلاغه هست. هرگاه در یک سپاه در یک ارتش کسی یک تن مؤمن را عمداً بکشد بقیه هم اگر از جان مؤمن دفاع نکنند در قتل وی سهیم و مسئولند و آن‌ها را نیز چون عضو یک سازمان مسلح و دستگاه نظامی هستند می‌‌توان کشت.
چون به استناد آیه قرآن هر کس یک نفر را بکشد چنان است که آدمیان را کشته باشد. وقتی کسی یک انسان بی‌گناه را می‌کشد، جایز می‌داند که هر کس را بکشد یعنی بشریعت را بکشد و هر که دفاع نمی‌کند، موافق این کار است، زیرا عضوی از آن ماشین جنگی و آن سپاه است.
این عناصر ضدانقلابی که دعوت به ترک اجرای قانون کیفری اسلام می‌کنند و از «عفو عمومی» و گذشته از گذشته‌ها دم می‌زنند، فرمایشات امام و آیات قرآن مجید را نخوانده‌اند، سواد اسلامیشان ناقص است، و