که دیگر در هیچ جا اجازه سخنرانی ندارند و حتی درس‌های علمی خویش را باید تعطیل نماید.
بعد از آنکه حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خمینی از پاریس به تهران بازگشتند بهمن‌ماه 1357 هجری شمسی و دولت غیرقانونی بختیار سقوط کرد، پدرم از طرف رهبر عالی‌قدر نهضت اسلامی به‌‌عنوان عضو شورای انقلاب برگزیده شد و بار دیگر فعالیت اجتماعی و سیاسی خویش را افزایش داد.
دیگر از خصوصیات پدرم عفاف- صداقت- قاطعیت و پاک‌دامنی او بود و در کنار تحقیقات علمی و اجتماعی خویش آنی از فکر احقاق حقوق مستضعفین جهان غافل نبود: در یکی از سخنرانی‌هايي که در حسینیه ارشاد ایراد نمود تمام ایرانیان را تشویق به باز کردن شماره حسابی برای فلسطینی‌ها نمود.
علاوه بر آنچه در سخنرانی‌ها چه در مقالات خویش برای احیای عزت و ارزش گذشته اسلام مسلمانان را به وحدت و هم‌بستگی فرا می‌خواند "مقاله الغدیر و وحدت اسلامی" (*) و نقش روحانیت در نهضت هاي اسلامی را روشن می نمود و نسل جوان را برای غلبه بر طاغوتیان و پدید آوردن جامعه توحیدی و رحمانی بدین‌وسیله مسئله حیاتی دعوت می‌کرد: مهم‌تر این‌که غالباً سعی و کوشش پدرم صرف مبارزه با کجروی‌ها و انحراف‌های جامعه می‌شد.
(*پاورقي: حماسه غدیر- و یادنامه علامه امینی- گردآورنده محمدرضا حکیمی- سید جعفر شهیدی)