هم حجره‌ای او فقیه و عالم و مجاهد بزرگ حضرت آیت الله منتظری بود که پدرم علاقه فراوان به ایشان داشت و گهگاه خاطرات شیرین و جالبی از دوران طلبگی و هم‌صحبتی خود با ایشان بازگو می‌نمود.
در سال 1319 هجری شمسی به درس عالم حکیم و فقیه و مجاهد عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خمینی راه یافت؛ از ایشان در زمینه فلسفه و عرفان دوازده سال (1331-1319) بهره و حظ علمی وافر برد.
اجازه فرمایید. توصیف- شور و عشق به فراگیری فلسفه الهی را از زبان خود او بشنویم.
"پس از مهاجرت به قم گم‌شده خویش را در شخصیتی دیگر یافتم. همواره مرحوم آقا میرزا مهدی را بعلاوه برخی مزایای دیگر در این شخصیت می‌دیدم. فکر می‌کردم که روح تشنه‌ام از سرچشمه زلال این شخصیت سیراب خواهد شد اگرچه در آغاز مهاجرت به قم هنوز از مقدمات فارغ نشده بودم و شایستگی ورود در «معقولات» را نداشتم اما درس اخلاقی که به وسیله شخصیت محبوبم در هر پنج شنبه و جمعه گفته می‌شد در حقیقت درس معارف و سیر و سلوک بود نه اخلاق به مفهوم خشک علمی مرا سرمست می‌کرد. بدون