از سوی دیگر روحانیت نمی‌تواند این مسئولیت خطیر را آن‌چنان که شاید و باید برعهده بگیرد مگر این‌که برای بار دیگر حوزه‌های علمیه -این هسته‌های مقاومت انقلابی اسلام راستین در مقابل نیروهای فروگرا و ستم‌پذیر- براساس همان اصولی که امامان شیعه پایه‌گذاری کرده بودند، بازسازی شود و آن اصول همانگونه که در آغاز مقاله (شماره پیش) اشاره کردیم: حرکت تحقیقاتی و علمی عبادت و زهد و تقوا و مبارزه سیاسی و اجتماعی بود.
همان‌طورکه قبلاً اشاره کرده‌ایم این هسته‌های مقاومت براساس سه استوانه علم و عبادت و مبارزه سیاسی شکل گرفته بودند و اینک باید برای بار دیگر این سه استوانه، بازشناسی و بازسازی شوند و حوزه‌های علمیه مسئولیت خطیر ادامه حرکت انقلاب را بر سراسر منطقه برعهده بگیرند.
الف: بی‌تردید مشخص است که مقصود ما از علم شناخت فن نیست. درعین حالی که فن‌شناسی می‌تواند بر بسیاری از مقوله‌ها مفید و لازم باشد.
مقصود ما از علم، شناخت صحیح و درست اسلام به‌‌عنوان بستر حرکت تکاملی بشر است و طبیعتاً ما در راه این شناخت از همه ابزارها بهره‌گیری می‌کنیم و نمی‌توانیم نسبت بدان‌ها بی تفاوت بمانیم. در این جا است که مشخص می شود شناخت فرهنگ‌ها و مکتب‌ها و تمدن‌های گوناگون، برای یک عنصر روحانی که عضو یک هسته انقلابی است، یک وظیفه برگشت‌ناپذیر اسلامی است