لوازم لوکس خوب کاریش نمی‌شود کرد برای این‌که اسراف نشود یا از آن استفاده می‌کنیم را نتوانست کاملاً از وجود خود بزدایند و درنتیجه به جای این‌که دولت‌مردان و مدیران محیط کار خود را از روحیه استکباری و شاهنشاهی و جاهای اشرافی پاک نمایند خودشان را خودشان در ادارات تحلیل رفتند و در آن روحیه‌های ضدانسانی خفه شدند و نتوانستند کاری انجام دهند.
شما تصور کنید کاخ سعدآباد هست مال ملت هم هست وسایل آسایش فراوانی نیز دارد، خوب می‌شود در آن از مهمانان داخلی و خارجی پذیرایی کرد و در مقابل سیل خبرنگاران خارجی و بین‌المللی آبروی انقلاب و کشور را حفظ کرد. امام هم که رهبر انقلاب است رهبری که دنیا عظمت اراده او را عاجزانه تحسین می‌کند زیرا از درک ارتباط یک روح مؤمن با خدا کاملاً عاجز است، مطابق با بینش غرب باورانه خوب چه اشکالی دارد که امام در این کاخ (که وجود هم دارد و بلااستفاده هم شاید مانده باشد و تازه چه استفاده ای بالاتر از این) سکونت کنند تا هم از نظر امنیتی و هم از نظر سیاسی و هم از نظر امکانات رفاهی بیشتر بشود از امکانات کشور استفاده کرد.
می‌بینید منطق در چهارچوب خودش محکم است ولی چرا امام به حسینیه نیمه‌ساز جماران می‌رود و در آن منزل محقر سکونت می کند؟ چرا؟ این سوال بزرگ تاریخ امروز از اسلام است که امام علی در یک‌هزار و چهارصد سال پیش بدان دقیقاً پاسخ داده