عناصری یافت می‌شوند که نهضت را و سازمان انقلابی تحت فرمان و رهبری خویش را و انقلاب را بازیچه قدرت جویی و کام‌جویی و نام‌جویی قرار می دهند، بی‌شک به خاطر شکست آن‌ها در نبرد با گرایش‌ها و کشش‌های انحرافی درونی و رشد خصلت های ضداسلامی و ضدانسانی و ضد خدایی در درون آن‌ها است. اینجاست که اگر می‌بینید یک عنصر انقلابی بعد از مدت‌ها مقاومت در مقابل تهدیدات و شکنجه‌های بیرونی، به‌راحتی در مقابل گرایش‌های درونی خویش شکست می‌خورد و می‌افتد، باید، به اصالت مبارزه درونی که جنگ سرنوشت هر کسی است که در زیر این آسمان آبی زیست می کند، ایمان بیاورید.
جهاد و نبرد با گرایش‌های انحرافی درونی، جهاد اکبری است که جز با پیروزی در این جهاد، هیچ‌گونه پیروزی در هیچ سنگری برای رسیدن و آزادی و رهایی امکان‌پذیر نخواهد بود.
تفاوت عالم ربانی با سایر دانشوران در زهد و خودسازی انقلابی اوست و علم به علاوه زهد، زمینه را برای یک مبارزه سالم و صادق سیاسی و اجتماعی به‌منظور تحقق عدل و بسط برابری فراهم می آورد.
ج: مبارزه سیاسی: علم و زهد، بدون مبارزه سیاسی و اجتماعی، بروز اجتماعی خود را تا حدود زیادی از دست می‌دهند.
یک عنصر روحانی اگر خود را به دانش و علوم اسلامی مجهز