و هر ماخذی را از غرب گرفتند و به خورد ما دادند، دانشگاهمان هم در آن زمان دانشگاه های غربی بود. اقتصادمان، فرهنگمان هم غربی بود اصلاً خودمان را به کلی از یاد بردیم و به جای خودمان یک موجود غربی نشاندیم.
در ذهن من است که یکی از بستگان محمدرضای مخلوع، ملعون، لوزتین پیدا کرده بود و از اروپا برایش یک کسی که عمل جراحی انجام دهد آوردند در صورتی که برای اطبای اینجا یک عمل آسانی بود و این فقط بدین منظور بود که می فهماندند به عالم، یک کسی که در راس یک مملکت به زور واقع شده و او را به عنوان شاه مملکت شناختند، معتقد است که برای لوزتین هم طبیب در ایران نیست و خود می دانیم که این به طب ایران چه لطمه ای وارد می کند و این چه خیانتی است به ملت ایران که ملت ایران معرفی بشود به اینکه در سراسر کشورش یک طبیبی که لوزتین را بتواند عمل کند نیست و این چقدر کمک می کند به استعمار و غرب و چقدر حیثیت ملت ما را از بین می برد.
در زمان جوانی من یادم هست که چشمم ضعیف شد که الان هم ضعیف است و در آن وقت امین الملک که خدا رحمتش کند طبیب چشم بود و من رفتم تهران برای اینکه