4 ماه است که ادامه دارد فقط به نفع امپریالیست هاست. آن‌ها مایلند آتش بحران نظامی در این منطقه هرزه افروخته‌تر شود به‌طوری‌که رفیق برژنف در هند گفته بود: بعضی‌ها می‌خواستند به آتش این تصادم دامن بزنند. حساب چنین کوشش‌ها این است که هر دو طرف ضعیف تر شود و متعاقباً موضع امپریالیسم آمریکا که درنتیجه انقلاب ایران صدمه جدی دیده است باز هم تقویت شود. اتحاد شوروی در تصادم بین ایران و عراق دخالت نمی‌کند و می‌خواهد این مسئله حل شود. حل مسئله باید از خود طرفین ذی علاقه باشد. ممکن است امکانات مساعدت از طرف سازمان ملل متحد در نظر گرفته شود که برای طرفین قابل‌قبول باشد و منجر به قطع عملیات جنگی شود. ما یقین داریم که هرچه زودتر این جنگ تمام شود برای صلح دو کشور مفید خواهد بود.»
سفیرمان- آقای دکتر مکری- در ابتدای جلسه گفته بود: اطلاعاتی به ما رسیده است که شما- شوروی‌ها- به عراق پس از تجاوز مسلحانه اش به کشور ایران اسلحه می‌فروشید... و در عین‌حال به قراردادهایی که در زمان شاه مخلوع با ایران دارید عمل نمی‌کنید و مسلماً لوازم یدکی تانک برهای «ماز» را نمی‌دهید همچنین لوازم یدکی جنگ‌افزارهایی را که همان زمان فروخته‌اید. مسلسل‌های ضد هوایی احتیاج به تعویض لوله دارد، توپ‌ها باید لوله اش عوض شود و شما طبق قراردادهای فروش اسلحه موظف اید این‌ها را به ما بدهید ولی پس از شروع دفاع میهنی و اسلامی ما در برابر تجاوز آمریکایی رژیم بعث از دادن آن‌ها خودداری کرده و آن را وسیله فشاری بر ما ساخته اید...»
من هم در اثنای سخنان مختصرم گفتم: «حداقلی که ما از شما انتظار داریم این است که به قراردادهای بازرگانی و تسلیحاتی خودتان وفا کنید». این مطلب را در تمام مذاکرات و ضیافت‌ها و نشست‌هایی که داشتیم تکرار کردم.
آقای کوزنتسف اشاره به آنچه من و سفیرمان گفته بودیم اظهار داشت: من در شگفت شدم که آقای سفیر راجع به حمل اسلحه برای عراق صحبت کردند. در مطبوعات غربی از قول نخست وزیر و وزارت امور خارجه مطالبی نقل شده بود به این مضمون که لابد منبعی وجود دارد که عراق می‌تواند جنگ را 4 ماه ادامه دهد من با تمام مسئولیت به شما می‌گویم که این اظهارات خالی از حقیقت است.
اتحاد شوروی گفتار و کردارش یکی است و اتحاد شوروی به عراق اسلحه نمی‌دهد.