خواجه اف: در افغانستان مردم در راه انقلاب خود مبارزه می‌کنند و ما معتقدیم که انقلابشان باید پیش برود ولی مشکلاتی و می‌شود گفت جنگ اعلام نشده‌ای از طرف کشورهای دیگر در افغانستان شروع شده است و تحریکاتی بوده است. در برابر این تهدید آن‌ها به ما رجوع کردند تا از آن‌ها پشتیبانی کنیم. طبق آیین‌نامه سازمان ملل متحد کشورهای دوست چنین حقی دارند. بعد از آن واحدهای محدودی از ارتش سرخ وارد این کشور شدند و هیچ تجاوزی نیست. این‌ها کمک می‌کنند تا افغان از انقلابش دفاع کند به‌طوری‌که به ما گفته‌اند مردم افغانستان دارند برمی‌گردند به کشورشان(!) اشتباهاتی این مردم داشتند و فریب خورده بودند. تضمینات زیادی از طرف دولت به آن‌ها داده شده است حتی مالکیت (مقصود زمین و اموال است) آن‌ها را به آن‌ها پس می‌دهند اگر به کشورشان برگردند. پس هیچ‌گونه تجاوز و دخالتی از طرف ما در امور داخلی افغانستان نیست.
فارسی: البته یک اصل در منشور ملل متحد هست که هر دولتی می‌تواند از دوستان خود برای دفاع دعوت کند. اما نقص آن اصل در این است که مشخص نکرده است دولت هر کشور کدام است و چه خصوصیاتی دارد. آیا دولتی است که به وسیله خود مردم و در یک انتخابات آزاد برگزیده شده است یا حکومتی است که به وسیله کودتا روی کار آمده است؟ امپریالیسم آمریکا برای مداخله در لبنان و اردن 1958 درست به همین اصل اشاره و استناد می‌کرد و درست به همین اصل استناد کرد و پیمان سنتو را بست! من خودم شاهد مردم افغانستان در ایران هستم و می‌بینم که این جمعیت هنوز به داخل کشور ما می‌آیند و برخلاف آنچه به شما گفته‌اند آنان مالکین زمین و فئودال نیستند. ما حاضریم که هیئتی از طرف جمهوری سوسیالیستی ازبکستان بیایند و حتی شخص شما بیایید و همراه من اردوگاه‌ها و مراکز تجمع آنان را بازدید کنیم و با آنان صحبت کنیم.
خواجه اف: اگر ما در آن کشور باشیم حاضریم با آن‌ها صحبت کنیم و بگوییم که فریب خورده هستند و کسی برای آن‌ها درست توضیح نمی‌دهد. در کشور ما هم امثال آن‌ها بودند و ما چند سال مبارزه کردیم با نیروهای داخلی. سرمایه‌داران به اراده خودشان مملکت را به دست مردم نمی‌دهند. این است که از خارج فرض