در اصطلاح منطقیین به این دو مقدمه صغری و کبری می گویند. مثلاً حکم این‌که فلان را باید کشت از دو مقدمه فلان قاتل است (صغری) و هر قاتلی را باید کشت (کبری) تشکیل شده‌است.
2- از آنجایی که رسالت به پیامبر اکرم ختم می شود لذا باب تشریع که اسلام معتقد است فقط از ناحیه خداوند صادر می‌شود (توسط وحی) بسته است، در اصطلاح حقوق اسلامی ما کبریات قضایای حکمیه را در قرآن و متون فقهی در اختیار داریم و وظیفه فقه و حقوق اسلامی به انطباق مصادیق و آن کبریات منحصر می شود.
3- فقیهی که سمت ولایت بر امت دارد و از آنجایی‌که اعلم به علم محمدی وافقه در شریعت الهی است و در اثر تقوا و تزکیه نفس پرداخته تا از خطر و شائبه‌ای که در اتخاذ تصمیم منافع شخصی را مقدم بدارد در امان است، بهترین کسی است که کبریات قضایای حکمی را از متون استنتاج می‌کند (اَلعُلماءُ اُمَناءُ الرُّسُل، وَ امّا فِی الحَوادِثِ الواقِعه فَارجِعوُا اِلی رُوات مِن اَحادِیثِنا، در حوادث نو، به راویان اخبار ما و متفقهین در امر ما رجوع کنید.)
4- شوراها از آنجا که در متن و بطن مسائل روزمره هستند به خصوص شوراهای تخصصی مثل شورای سیاسیین، شورای نظامی‌ها، شورای اقتصادیون، بهترین اشخاصی هستند که به کم و کیف صغریات احکام اطلاع دارند و می‌توانند دقیقاً جزئیات مسائل را