قرار داد و به شریح هم مسئولیت قضاوت داد ولی بعد از چند ماه شریح عوض می شود، قبلا فاسد نبوده اما بعد فاسد می‌شود، قبلاً طبق ظواهر امر واجد شرایط به نظر می آمده است وقتی که امام معصوم هم برایش چنین اتفاقی می افتد دیگر می توان فهمید که برای ولی امر هم که نایب امام است این مسئله عملی است.
آیا شما فکر می کنید که ولی امر باید غیب هم بداند، آیا احتمال نمی دهید که یک فرد صد درصد خوب در آینده فاسد شود؟ پس امام وقتی ابلاغ می دهد چنین نیست که آن فرد تا به آخر خطا نمی کند. ولیّ امر شرایط موجود را می سنجد و صلاحیت فردی را تایید می کند ضمنا ممکن است بعداً برای امام ثابت شود که این آدم از اول بدتر از حالا هم بوده ولی او نمی‌دانسته لذا می گوید اشتباه کردم، درست مثل حضرت علی که عین این تعبیر در کلمات حضرت هست که می فرماید "لَقَد قَرَنی صَلاحَ اَبیکَ" درباره یکی از حاکم ها که از او برگشته و خیلی عتاب و خطاب می کند که تو چنین و چنان کردی و معزولش می کند و می گوید خوبی پدرت مرا فریب داد چون دیدم پدرت خوب است و خانوادگی خوب هستید فکر کردم تو هم خوب هستی بنابراین وقتی متوجه می شود این فرد بد است معزولش می کند.
اما بحث اینکه آیا امام معصوم اشتباه می کند یا خیر یا عصمت امام چیست باز بحثی مخصوص به خود دارد. در واقع همان حرفی که در مورد منافقین زمان پیغمبر می زنیم در اینجا هم مصداق دارد. آیا پیغمبر خبر داشت که ابوسفیان چطور آدمی است و چه خواهد شد؟ پس چرا او را آزاد گذاشت؟ همه این ها تحلیل های اجتماعی و فقهی خاص دارد که در جای خودش باید روی آن بحث کنیم اجمالاً باید بگوییم که اگر امام بگوید اشتباه کردم مسئله طبیعی است و هیچ اشکالی هم ندارد در تمام نظام های الهی و غیر الهی، این مسئله وجود دارد که عده ای مدتی صلاحیت دارند بعد صلاحیت شان را از دست می دهند یا اینکه افرادی هستند که در میدان عمل واقعیت وجودشان معلوم می‌گردد.
اما این قضیه که عده ای در آن زمان گفتند که ما صلاحیت ایشان را تایید نمی کنیم دو جنبه دارد؛ یک وقت مسئله تائید و امضا و تومار جمع کردن در جهت حمایت شخص