بکشد. «الا ان اقیم حقا او ادفع باطلا» (نهج البلاغه خطبه 33) مگر اینکه این حکومت را وسیله ای قرار دهم تا حقی را زنده کنم یا باطلی را بخوابانم. یعنی چه؟ یعنی حکومت هدفی، حکومت مکتبی.
یعنی بنده دلم برای ریاست لک نزده است، من ریاست نمی خواهم، این را هم که می بینی از مقام خلافت و امارت مومنان استعفا نمی دهم، برای این است که احساس می کنم با این حربه و با این وسیله و با این توشه می توانم جامعه اسلامی را تغذیه و اداره کنم. حقی را زنده و باطلی را بخوابانم. این کلام را شما از امیرالمومنین شنیدید. حال به خطبه برمی گردیم.
خطبه شقشقیه :
این خطبه شرح جریانات خلافت است بعد از پیغمبر، تا به خلافت خود امیرالمومنین می رسد. «فما راعنی الا والناس کعرف الضبع» مردمان ناگهان به شکلی متراکم دور من را گرفتند. «ینثالون علی من کل جانب» از همه طرف به من هجوم آوردند؛ از مصر، از کوفه، حجاز و عراق و از شهرهای مختلف مردم هجوم می آوردند که آقا شما چرا مسئولیت قبول نمی کنید. این