جمهوری اسلامی رأی نمی دهیم» یعنی همان قدری که می توانیم از تشکیل حکومت اسلامی در ایران جلوگیری می‌کنیم. آن کسی که می گفت من رأی به جمهوری اسلامی ایران نمی دهم بیش از این کاری نمی توانست انجام دهد اگر می توانست کاری انجام دهد یقیناً انجام می داد.
قدم بعدی مخالفت با رئیس مجلس خبرگان بود. در مجلس خبرگان کسانی جمع شدند و دور هم نشستند و به وسیله مردم انتخاب شدند که جز به عنوان قانون اسلام هیچ قانونی را پیشنهاد نمی کردند که قانون اساسی کشور باشد، علمای اعلام، فضلا، دانشمندان، متفکران، کسانی که حداقل صدی 85 تا 80 آن ها یا بیشتر معتقدین به قوانین قرآن و اسلام بودند و این برای آمریکا خیلی خطرناک بود لذا دیدیم که امثال امیرانتظام ها در خفا تلاش می‌کردند و خیانت می کردند که مجلس خبرگان از بین برود و نباشد یا بعد از آنکه قانون اساسی از مجلس خبرگان گذشت، بلکه بتوانند از رأی دادن مردم به قانون اساسی جلوگیری کنند که دیدیم گروه هایی مانند سازمان مجاهدین خلق پیدا شدند که گفتند ما به قانون اساسی جمهوری اسلامی رأی نمی دهیم. این هم یک تلاش دیگر بود، بعد که گذشت، کارشکنی در زمینه انتخابات ریاست جمهوری، انتخاب مجلس شورای اسلامی، ایجاد درگیری ها در مرزهای کشور، تحلیل و تجزیه غلط مسائل سیاسی و جریان های سیاسی ایران، این یک لیست ناقص و فهرست