شروع شده و تا امروز هم ادامه دارد، نسبت به چهره های مشخص روحانی، نسبت به گروه های روحانی نسبت به گروه هایی که با روحانیت میانه خوبی دارند و حسن ظنی دارند تنها و تنها به همین خاطر بود که گفتم.
اگر حزب جمهوری اسلامی هم با روحانیت قهر می کرد و روحانیون جزء دست اندرکاران آن نمی بودند اینقدر فحش نمی خوردند، اینقدر مورد هجوم قرار نمی گرفتند. (تکبیر)
پس پدرها و فرزندها، مادرها، دخترها بدانند که چگونه باید در مسائل جاری زندگی با هم بسازند و کنار بیایند. این دو نسل در دوران گذشته با هم قهر بودند، امروز باید با هم آشتی کنند. امروز همه باید در صف واحد، در مقابل دشمن با سلاح قرآن و اسلام بایستند. شما اگر اسلام را از دست بدهید (البته این ملت هرگز اسلام را از دست نخواهد داد) فرض کنیم روزی این ملت، اسلام را از دست بدهد، یک روز هم نمی تواند در مقابل قدرت آمریکا مقاومت کند. دشمن نفوذ خود را آهسته، آهسته شروع می کند. هیچوقت به یک ملت نمی گویند ای ملت آماده باش که من می خواهم بیایم و به شما ظلم کنم، دیکتاتوری کنم. ظلم به تدریج می آید، دیکتاتوری آرام، آرام و قدم به قدم می آید.
من در اینجا قطعه ای از تاریخ صدر اسلام را برای شما بازگو می کنم.