می‌داد و در آن زمان در حدود چهارصد طلبه داشت. اما آن عالم دل‌سوخته در همان سال‌ها ( 1355 قمری) با چشمی نگران و دلی ناآرام دیده از جهان فروبست و ریاست حوزه را به عهده سه تن از مدرسان بزرگ حوزه آیات عظام سیدمحمد حجت، سید صدرالدین صدر و سید محمدتقی خوانساری واگذار نمود.
در چنین دورانی بود که استاد مطهری قصد عزیمت به حوزه علمیه قم را می‌گیرد تا به تحصیل علوم اسلامی بپردازد. اما هرچه او را از این کار بازمی‌دارند و خصوصاً شرایط ناگوار زمانی و مصائبی را که بر علما و روحانیان می‌گذشته است- و خود او نیز به رأی العین مشاهده می‌کرده است- به او گوشزد می‌نمایند در او اثر نمی‌بخشد و هر لحظه این عشق و علاقه در وجود او افروخته‌تر می‌گردد. سرانجام به خواسته او تن در داده و او در حدود سال 1316 شمسی هنگامی که جوانی تقریباً 18 ساله بود وارد حوزه علمیه قم گردید.
دوره اقامت پانزده ساله استاد مطهری در قم را باید از جهات متعدد مورد بحث قرار داد و لذا ما این بحث را در طی چندین بخش به انجام می‌رسانیم.
1- خصوصیات روحی و معنوی:
در اوایل مهاجرت به قم، همچنان‌که قبلاً از زبان خود او شنیدیم هنوز در آن دغدغه روحی به سر می‌برده است و اندیشه