در این رابطه بود که استاد مطهری در ساعت 6 بعدازظهر چهارشنبه 26 تیر 1342 از زندان موقت شهربانی آزاد شده و در روز سه‌شنبه 15 مرداد که مصادف با شب ولادت حضرت رسول بود به خانه روبروی کوچه باغچه امیرالامرا منتقل می‌گردند. امام خمینی نیز از زندان عشرت‌آباد آزاد و به خانه‌ای در داوودیه و سپس به خانه‌ای در قیطریه منتقل می شوند.
اکنون رابطه امام با مردم قطع بود و مسئولیت رهبری مبارزه با رهبران درجه دوم همچون استاد مطهری بود. در اینجا باید قدری به عقب برگردیم به سال‌های اقامت در حوزه علمیه قم از سال 1325 هم‌زمان با گسترش موج آزادی‌خواهی در ایران افکار سیاسی او اوج می‌گرفت به‌طوری‌که در سال‌های آخر اقامتش در قم و در دوران حکومت دکتر مصدق به‌طور مستمر در جریان تحولات سیاسی قرار داشت. خصوصاً در آن هنگام که شخصیت‌هایی همچون آیت‌الله کاشانی و نیز فدائیان اسلام در تحولات سیاسی آن زمان نقش مؤثری داشتند شخصی همچون مطهری که شیفته اسلام و تعلیمات حیات‌بخش آن بود، آرزوی حکومت اسلامی را در سر می‌پرورانید و امید داشت که آن نهضت به یک حکومت صد درصد اسلامی منجر شود که البته آرزوی او جامعه عمل نپوشید. در آن هنگام بخش عمده وقت او به سخنرانی‌ها و اعلامیه ها و روزنامه‌ها معطوف بود، مقاله‌های سیاسی را مطالعه و گاهی با دوستانش مباحثه می‌کرد.