1- شیفتگی و علاقه زایدالوصف به تحصیل علوم دینی که مآلاً به مهاجرت به قم می‌انجامد.
2- دغدغه روحی و تفکر و اندیشه درباره خدا
3- تحت تاثیر جاذبه معنوی فیلسوفان و عرفا و خصوصاً مرحوم آقا میرزا مهدی شهیدی قرار گرفتن.
4- آشنایی با شخصیتی همچون امام خمینی و شرکت در درس اخلاق ایشان- اکنون می‌‌توان احساس کرد که آشنایی استاد مطهری با شخصی همچون مرحوم حاج میرزا علی آقا شیرازی چقدر برای او گران‌بها بوده است. او سخت تحت تأثیر این عالم ربانی قرار داشت به‌طوری‌که امکان نداشت نامی از او برده شود و در وصف او چیزی نگوید. استاد مطهری شیفته و دل‌باخته این عالم ربانی بود و بسیاری از اخلاقیات و روحیات آن بزرگ‌مرد را در خود تجسم بخشیده بود اکنون وصف آن عالم ربانی را از خود استاد شهید بشنویم:
"دریغ است در این مقدمه از آن بزرگ‌مردی که مرا اولین بار با نهج‌البلاغه آشنا ساخت و درک محضر او را همواره یکی از ذخایر گران‌بهای عمر خودم- که حاضر نیستم با هیچ چیز معاوضه کنم- می‌شمارم و شب و روزی نیست که خاطره‌اش در نظرم مجسم نگردد یادی نکنم و نامی نبرم و ذکر خیری ننمایم.
به خود جرأت می‌دهم و می‌گویم او به حقیقت یک «عالم ربانی» بود، اما چنین جرأتی ندارم که بگویم من «متعلم علی