های مربوط به خداشناسی او را سخت به خود مشغول می داشته است. و نیز در پی یافتن گمشده خویش یعنی یافتن شخصیتی همچون مرحوم آقا میرزا مهدی شهیدی بوده است. بالاخره گمشده خویش را در شخصیتی دیگر یافته و روح تشنه خود را از سرچشمه زلال این شخصیت محبوب سیراب می کند او خود دراینباره چنین مینویسد:
"پس از مهاجرت به قم گمشده خویش را در شخصیتی دیگر یافتم. همواره مرحوم آقا میرزا مهدی را به علاوه برخی مزایای دیگر در این شخصیت میدیدم- فکر میکردم که روح تشنهام از سرچشمه زلال این شخصیت سیراب خواهد شد- اگرچه در آغاز مهاجرت به قم از مقدمات فارغ نشده بودم و شایستگی ورود در "معقولات" را نداشتم. اما درس اخلاقی که وسیله شخصیت محبوبم در هر پنج شنبه و جمعه گفته میشد و در حقیقت درس معارف و سیر و سلوک بودند اخلاق و مفهوم خشک علمی مرا سرمست میکرد. بدون هیچ اغراق و مبالغهای این درس مرا آنچنان به وجد میآورد که تا دوشنبه و سهشنبه هفته بعد خودم را شدیداً تحت تاثیر آن مییافتم. بخش مهمی از شخصیت فکری و روحی من در آن درس- و سپس در درس های دیگری که در طی دوازده سال از آن استاد الهی فرا گرفتم- انعقاد یافت و همواره خود را مدیون او دانسته و میدانم. راستی که او روح قدسی الهی بود."
آری این روح قدسی الهی همان نهضت امامخمینی بود