پهلو یا چند پهلو شود به این عبارت می گوئیم متشابه نسبی که نسبت به آن معنی که سر راست و یک پهلوست محکم است و نسبت به فراتر از آن متشابه.
به هر حال باید از استناد به عبارتهای چند پهلو در آن مرزی که دوپهلو یا چند پهلو می شود جداً خودداری کرد. و این توصیه موکدی است که خود قرآن میکند، چون مستمسک قرار دادن این عبارتهای چند پهلو، جز فتنه و جز اختلاف ثمره ای دیگر ندارد، این است که قرآن میفرماید «فاما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه منه ابتغا الفتنه و ابتغاء تأویله».
آنان که در دلهاشان انحرافی هست بدنبال بخشهای متشابه قرآن میروند تا فتنه گری کنند با این عنوان که می خواهیم تاویل و سرانجام آیات قرآن و معانی عمیق آنها را بدانیم، در صورتی که ما یعلم تاویله الا الله سرانجامش را جز خدا نمی داند، خدا و کسانی که از خدا گرفته باشند یعنی، پیامبر و ائمه طاهرین به اعتبار اینکه می توانند تأویل و سرانجام آنها از خدای متعال بگیرند، بنابراین می توانند آیات را تأویل کنند.
بنابراین ما مثل اخباریها نیستیم که فهم قرآن آن را یکسره مخصوص پیامبر و امامان بدانیم و بگوئیم برای فهم هر آیه ای باید به روایاتی که پیرامون آن آیه آمده مراجعه کرد. ما می گوئیم مقداری از آیات را که آیات بینات و محکمات قرآن هستند، همه مردم می توانند بفهمند بشرط آنکه عربی بدانند، آن هم عربی قرآن و بشرط آن که با شرایط نزول آیات آشنا باشند و بشرط اینکه از آن حدی که به روشنی می فهمند فراتر نروند و اگر خواستند فراتر روند تمام آن قیودی را که گفتیم رعایت کنند.
11- بعضی هستند تا یک روایت در تفسیر قرآن پیدا کنند، می گویند این را دیگر امام یا پیامبر فرموده آقای من چه کسی گفت هر روایتی که در هر کتابی به نام پیامبر و امام است واقعا از پیامبر و امام می باشد؟