حساسیت ندارد. البته همان‌طورکه قبلاً گفتیم این حساسیت بیش از حد تاحدودی طبیعی است زیرا یکی از علل اساسی و قیام ملت ما، عصیان بر علیه استبداد و نیل به آزادی بود. ما فعلاً درصدد تحلیل عواملی که به این جریان دامن زدند تا آن را به‌صورت حاد ترین و حساس‌ترین مسئله جامعه درآورند نیستیم و به تحریک های استعمارگران و ایادی رژیم سابق کاری نداریم. آنچه مهم است اینکه این موضوع در حال حاضر نیرومندترین و موجه‌ترین واقعیت موجود جامعه ما است.
البته نفس این امر، یعنی حساسیت بیش از حد جامعه نسبت به آزادی مسئله مهمی نیست، اما پی‌آمدهای ناشی از آن خطرناک است. هم برای خود آزادی و هم برای انقلاب و هم برای استقلال کشور.
به این معنی که وقتی یک واقعیت اجتماعی بیش از حد اهمیت یافت و جامعه بیش از اندازه نسبت به آن حساس شد هر توطئه و دسیسه‌ای خود را در زیر پوشش آن پنهان می‌کند و رنگ آن را به خود می‌گیرد و از همین راه و در زیر همین پوشش به جامعه ضربه می‌زند. به عبارت ساده‌تر واقعیت‌های اجتماعی همیشه خود را در قالب قوی‌ترین موجه‌ترین و قابل دفاع ترین واقعیت نشان می‌دهند این یک اصل کلی در تاریخ و جامعه‌شناسی و مسائل سیاسی است که