ایشان را به منزل اجاره ایشان واقع در خیابان جهان پناه منتقل نمودند.
از خاطر نمی برم که هنگامی که برای دیدار ایشان رفته بودم، مداحی به پا خاست و شروع به قرائت شعری که در مدح و رثاء آیت الله سعیدی سروده بود، نمود. بیش از چند بیت از آن را نخوانده بود که سعیدی مجاهد با چهره ای افروخته بانک برآورد که: «آقا کافی است، اینقدر شرک نگوئید» و مداح نشست!
خدمات اجتماعی و سیاسی:
آیت الله سعیدی متأثر از برنامه حزب الوطنی سید جمال الدین اسدآبادی بود و همیشه ساعی در عیادت بیماران، رفع اختلافات خانوادگی، کمک به خانواده های مستمند، دایر ساختن کلاس برای دختران و پسران جوان و تفهیم اسلام به زبانی ساده، امر به معروف و نهی از منکر و گشودن گره های زندگی مردم و... بود- در این ایام از طرحی که چند تن از برادران جهت تشکیل «جمعیت العلماء» گونه ای از ائمه جماعت ملهم از پیشنهاد امام پس از آزادی از زندان و جمعیت العلماء الجزایر و اندونزی و... تهیه کرده بودند پشتیبانی نمود. لیکن این طرح علی رغم کوشش های آیت الله سعیدی و برادران به علت کمبود ائمه جماعت مبارز و ضعف های خصلتی آن گروه اندک باقی