به نام فرنگ زدگی که به جهان اسلام نازل شده بود بر حذر داشته است که به گمان ما هسته اصلی مبارزات امثال آل احمد بوده است.
آنجا که معلم شهید در جزوه ارجمند چه باید کرد خود سخن یکی از رهبران جنبش تمایل به غرب را نقل می کند که باید غرق از سر تا ناخن پا فرنگی شد و در آن مقاله سوزناکی که مرحوم جلال با صراحت می نویسد: ما اینجا برای ویلیام جیمس هم تره خورد نمی کنیم چرا که آن برادر به یگان نشسته از پس از هزار سال تاریخ دستش را به قصد گوشمالی و تأدیب بیرون آورده است این ها و ده ها نمونه زنده و مضبوط دیگر، نشان دهنده این واقعیت است که روشنفکران مسلمان رسالت تاریخی و الهیشان در نفی و طرد ارزش های صادر شده از غرب بوده است. این عزیزان می خواستند که اسلام جایگزین ایدئولوژی های غربی شود و شعار این مبارزه مقدس و تاریخی معنی زنده و پوینده نه شرقی و نه غربی و به تعبیر شریعتی بازگشت به خویش می باشد.
القاء فرهنگ غربی بدون شک با وابستگی اقتصادی و سیاسی همراه بوده است، به یاد بیاوریم آتاتورک را که به بهانه ترقی و تجدد، چگونه موفق به خالی کردن محتوی فرهنگی ملت ترک و جدایی آنان از تاریخ گذشته خویش شد، و اینک نیز به وضوح می بینیم که در برابر امواج نیرومند اسلامی که در روح ملت ترک به وجود آمده است و دیری نخواهد پائید که پایه های رژیم دیکتاتوری و نظامی وابسته به