جامعه بودند، با اقدامات دولت مخالف بودند.
ب- این عده به کمک سیا برای تظاهرات خشونت آمیز هدایت می شدند.
ج- دانشجویان به تحریک سیا و چپ گرایان افراطی به تصرف دانشکده ها و ساختمان ها، مزارع و کارخانجات اقدام می کردند که نهایتا حاکمیت دولت را تضعیف می کرد.
درباره تصرف های بی موردی که از سوی دانشجویان و به تحریک چپ گرایان افراطی و سیا صورت می گرفت در همان کتاب چنین می خوانیم:
«تشویق چپ گرایان به تصرف غیر قانونی مزارع یا سد کردن جاده ها و تصرف ساختمان عمومی برای پشتیبانی از خواسته ها به ایجاد دشمنی در میان طبقات متوسط علیه وحدت کمک کرد. در حالی که چپ گرایان نمی توانستند راه حلی برای مسائل بنیادی تلاش انقلابی ارائه دهند. گاهی دفاع می شد که این اقدامات به حرکت در آوردن خلق کمک می کند و به آنها یک آگاهی انقلابی می دهد. اما این اقدامات فقط کسری از مردم را به حرکت در می آورد، آن هم بازاء از دست دادن اکثریت مردم و آنچه این اقلیت از مردم کم کم درک می کردند بلکه آگاهی واقعی انقلابی نبود بلکه روحی از بی انضباطی و هرج و مرج و پنداری بیهوده بود که در انقلاب ها فقط می توان بوسیله یک گروه پیشرو بدان اقدام ها دست زد.»