آگاهی واقعی انقلابی مطلبی نیست که فقط با عنوان کردن تقاضای مطلق بدون توجه به اینکه زمان آن درست [است] یا خیر بوجود آید.»
"اداروبورشتاین" به درستی یادآور می شود که یک گروه پیشرو می تواند به اقدامات انقلابی دست زند. در ایران نیز به علت آنکه هیچ گروه و دسته ای نقش تعیین کننده و رهبری کننده در انقلاب را نداشت، دست زدن به اقدامات انقلابی بسرعت صورت نگرفت. اما چپ روها از سوی احزاب و سازمان های چپ دانشجوئی و غیر دانشجوئی همراه با توطئه های سیا، ضربات بزرگی بر پیکر انقلاب و راندن طبقات متوسط و مرفه جامعه از رهبری انقلاب وارد ساخت.
بعد از پیروزی انقلاب، دانشگاه های کشور محل تجمع و سازماندهی و طرح نقشه های عوامل سیا و سازمان های چپ افراطی گشت. بسیاری از ساختمان های دانشگاه ها به تصرف گروه ها در آمد بطوری که اطاق برای درس در دانشگاه ها کمتر یافت می شد. تصرف ساختمان ها به هتل ها و بعضی از اماکن دولتی نیز کشیده شد. در یک فاصله زمانی مشخص اشغال هتل ها یکی بعد از دیگری در شهرستان های مختلف بوقوع پیوست. روزنامه انقلاب اسلامی در هفتم آبان 58 دربارۀ اشغال هتل ها نوشت:
«همزمان با تحصن بیش از صد نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تربیت معلم در هتل سمیرامیس دیروز صبح گروهی از