اگر چه تفاوت های مختصری در این دو مورد وجود دارد ولی جهت کلی سازمان های آمریکائی متشکل از زنان در شیلی و در ایران یکی بوده است و آن ضربه زدن به دولت های قانونی در شیلی و ایران است. زنان مرفه و شیک در ابتدا جرأت ابراز عقیده و نظر نداشتند، اما با هدایت و رهبری "سیا"، و به هنگامی که اقتصاد شیلی کم بهبود یافته بود، کار این جمعیت ها به برگزاری تظاهرات خیابانی کشید.
در کتاب مذکور در فوق می خوانیم:
«اقدام برای ایجاد نهضتی مرکب از زنان مخالف دولت، هنگامی آغاز گردید که اوضاع اقتصادی شیلی در سال 1971 می رفت که بهبود نسبی یابد. در ماه دسامبر همان سال جناح راست تظاهراتی با شرکت زنان به اسم قابلمه و تابه های خالی ترتیب داد. گرچه اکثر شاهدین این تظاهرات باتفاق تائید می کنند که اکثر زنان شرکت کننده ملبس به پوشاک شیک و از قسمت غرب پایتخت محله اعیان نشین شهر بودند، ولی این واقعه در مطبوعات دست راستی به این صورت منعکس گردید که عده کثیری از زنان بر علیه گرسنگی و کمبود مواد غذائی دست به تظاهرات زدند!!
علیرغم تمامی این تلاش ها، زنانی که از طبقات محروم بودند و در قسمت های فقیرنشین شهر زندگی می کردند به این برنامه ها راغب نبوده و در تظاهرات شرکت نمی کردند.»
ادوارد بورشتاین در این مورد چنین می نویسد: