همین هفته نامه در شماره بیستم سپتامبر 1974 چنین می نویسد:
«امروز منابع امنیتی آشکار ساختند که بیشترین مبلغ از 8 میلیون دلار اختصاص به فعالیت های محرمانه سیا در شیلی برای ایجاد اعتصاب و دیگر وسایل جهت حمایت از اعتصاب کنندگان و کارگران ضد آلنده در سال 72 و 73 بکار رفت. در این میان آنهایی که بیشتر در این وجوه سود بردند، سازمان دهندگان اعتصاب وسیع کامیونداران در سال 1973 بودند. همچنین به اعتصاب مغازه داران طبقه متوسط و اعتصاب تاکسی ها مستقیما کمک هائی شد که کمی قبل از برافتادن آلنده بوسیله کودتا سبب قطع ارتباط سانتیاگو در تابستان 1973 گردید. اعتصاب های 1973 در اوج خود شامل بیش از 250 هزار نفر رانندگان، مغازه داران و حرفه هائی بود که در جنبش طبقه متوسط با یکدیگر بهم پیوستند که بسیار از تحلیل گران بدین نتیجه رسیدند که خشونت برای از بین بردن اعتصاب اجتناب ناپذیر است». (نظری به درون شیلی آلنده)
کامیونداران در شیلی دو بار دست به اعتصاب زدند که بار دوم رژیم را فلج نمودند. اعتصاب اول هنگامی رخ داد که دولت با اتخاذ سیاست های جدید با تورم فزاینده مبارزه می کرد. در این زمینه "ادوارد بورشتاین" می نویسد:
«دولت انتظار داشت که چند ماه بعد کاهش ارزش پول و