را آغاز کردند. در گوشه و کنار دست نوکران شاه مخلوع و آمریکا را به سادگی در توطئه ها می توان دید. این قانون اجتماعی است، زمان و مکان نمی شناسد. در هر کجا، خواه شیلی باشد یا این و یا... منافع زورمندان به خطر افتد، حیله ها و توطئه ها آغاز می شود. در پس پیروزی، چون زمینه های حضور شیوه های گذشته ظاهرا محو گشته است، دیگر ضد انقلاب نمی تواند همان حرف ها، همان شعارهای گذشته را تکرار کند، بلکه می کوشد تا از ضعف ها و احیانا اشتباهاتی که صورت می گیرد، بهره برداری کند و با شعارهای ظاهر فریب، قشرهای ناراضی و در صورت موفقیت توده های مردم را به دنبال خود کشیده و انقلاب را ساقط کند.
استفاده از این ضعف ها، به جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی یک ملت بستگی دارد، و در شرایط مختلف، زمان ها و مکان های متفاوت، با یکدیگر فرق می کند.
مثلا وجود اقوام و مذاهب مختلف در ایران می تواند زمینه ساز توطئه های دشمن قرار گیرد و دیدیم که او در طی دوران بعد از پیروزی انقلاب از این زمینه ها، نهایت استفاده را کرد. گاه به اسم خلق کرد، ترک، بلوچ، و عرب... جنگ برادرکشی راه انداخت و گاه به اسم شیعه و سنی، و حتی مسلمان و مسیحی و... اختلافاتی را دامن زد.
همانطور که قبلا گفتیم این عوامل، دقیقا به روحیه و آداب و سنن و شرایط جغرافیایی، تاریخی و مذهبی یک ملت