کارمندان اداری، کاسبکاران، رانندگان تاکسی و... بود.
از دیگر توطئه های سرمایه داران و تجار و بازرگانان که تکوین می یافت، ایجاد اعتصاب در کارخانجات و همکاری با گروه های وابسته در رهبری این اعتصابات بود. سازمان ها و گروه های وابسته ای که اعتصاب می کردند، آموزش و حمایت مالی گسترده ای از آمریکا دریافت می کردند.
همزمان با توطئه های سرمایه داران وابسته، از سوی فئودال ها نیز اقداماتی در مخالفت با دولت و تقسیم زمین کشاورزان صورت می گرفت.
ادوارد بورشتاین در این زمینه می نویسد:
«وحدت ملی برای خلق یک نیروی متحد و انقلابی دهقانی به اجرای نوعی از اصلاحات ارضی نیاز داشت که فقط به نفع اقلیت کوچکی از دهقانان نباشد بلکه اکثریت عظیمی از دهقانان از آن سود برند». علاوه بر آن دولت آلنده سعی می کرد که برنامه بهبود کشاورزی تنها محدود به تقسیم زمین نشود بلکه کمک هائی از قبیل بذر، تامین مواد مورد لزوم، چارپایان، ماشین آلات و تجهیزات را نیز در اختیار کشاورزان گذارد اما دمکرات مسیحی ها که از سوی آمریکا تقویت مالی و فکری می شدند از طرح اصلاحات ارضی و سلب مالکیت های بزرگ و تقسیم زمین بین دهقانان به شدت جلوگیری می کردند. صاحبان املاک و متحدین آنها حتی سریع تر از مبارزه خویش علیه دولت "فری" علیه