گذاری سوق می داد. در بسیاری از کارخانجات کارگران، یعنی متحدان اصلی آلنده، به شیوه های مختلف به اعتصاب و کم کاری، دعوت می شدند. در حالی که دولت شدیدا نیازمند کار و فداکاری بود، ضد انقلاب در کارخانجات، چرخ های تولید را از حرکت باز می داشت.
آلنده درهر فرصتی توضیح می داد تنها کسانی که از دولت وحدت ملی ترس دارند، امپریالیست ها، انحصارگران و صاحبان مزارع عظیم هستند. آلنده در مصاحبه مطبوعاتی ششم سپتامبر 1970 به خبرنگاران گفت:
«همه چیز ملی نخواهد شد. بعلاوه یک حوزه از سرمایه های اجتماعی از شرکت های ملی شده تشکیل می گردد. حوزه ای از سرمایه های مختلط دولت و بخش خصوصی و حوزه ای از سرمایه های خصوصی خواهد بود.»
«آلنده کوشید تا به هزاران موسسه خصوصی کوچک در شیلی اطمینان دهد صنایع خصوصی تولیدی همانگونه که هستند، ممکن است ادامه یابند. با این تفاوت که دولت به آنها کمک کرده و مخصوصا اعتبار خواهد داد و متعهد خرید فرآورده های آنها خواهد شد»، آلنده در همین مصاحبه توضیح داد که برنامه «وحدت ملی» در چهارچوب قانون اساسی اجرا خواهد شد. حقوق دمکراتیک، آزادی های بیان و قلم، حق انتخاب و رای دهی برای همه و از جمله مخالفین تضمین خواهد شد.
اما توطئه ها یکی پس از دیگری تکوین یافت. «ال مرکوریو» که خود از سیا