گرانی، صف های طویل مردم برای تهیه مایحتاج عمومی، نامه های مشکوک، اخبار تحریک کننده و نگرانی آفرین اقتصادی و کارگری بود. هرحادثه کوچک، به سرعت بزرگ می شد و به صورت یک مسئله روز در می آمد.
نیویورک تایمز در شماره 20 سپتامبر 1974، گزارش فعالیت جاسوسان سیا را منتشر ساخت. در این گزارش آمده بود منابع جاسوسی به عنوان قسمتی از فعالیت وسیع نفوذ به تمام نواحی و زندگی سیاسی دولت شیلی، بداخل اتحادیه های کارگری و گروه های دیگر نفوذ کردند و حتی خبرچین هایی در هر بخش مهم تصمیم گیرندۀ وحدت ملی داشتند که مستقیما اخبار را به کمیته سیا ارسال می داشتند.
وقتی بحران در شیلی بالا گرفت، فیدل کاسترو رهبر کوبا در دهم نوامبر به شیلی رفت. استقبال گرمی از فیدل کاسترو به عمل آمد. فیدل کاسترو که از عمق توطئه ها آگاه شده بود به استراتژی دولت شیلی پرداخت و در جواب این سئوال که آیا دولت وحدت ملی اصلاح طلب است یا انقلابی گفت در شیلی یک فرایند انقلابی در حال رویدادن است، ما باید شرایطی را در نظر بگیریم که این فرایند در حال توسعه است. این توسعه باید با چه وسایلی و با چه منابعی و با چه قدرتی به همراه باشد؟ پاسخ آن است که بوسیله همبستگی نیروهایی که به همراه یکدیگر این فرایند را ساخته اند.
کارگری سئوال کرد که با توجه به وجود یک بخش عظیم مالکیت