دولت ملی شده است. سهامداران این کارخانه فرانسویان و سرمایه داران وابسته داخلی بودند. کارخانه حدود 400 میلیون تومان به فرانسه و همچنین مبالغ هنگفتی نیز به بانک های داخلی بدهکار است (یعنی جمعا بیشتر از ارزش خود کارخانه!) در حقیقت دولت جمهوری اسلامی این 400 میلیون بدهی به فرانسه و همچنین بدهی به بانک های داخلی را به اصطلاح ملی کرده است!
اخیرا 2500 نفر کارگر این کارخانه [درحالی] خود را برای گرفتن سود ویژه، بیشتر از سال قبل آماده کردند که سود ویژه حدود 500 هزار تومان نسبت به سال قبل کمتر شده است. کارگران بطور دستجمعی و با خشم فراوان به طرف شورای قلابی براه افتاده و شعار می دادند: این عیدیه، پس سود کو». (پیکار 27/12/58)
امیدواریم که مطالب را بیان کرده باشیم. در حالی که بعد از انقلاب بسیاری از کارخانجات با کاهش تولید مواجه شده و حتی بعضی از آنها به سبب کارشکنی های دشمنان انقلاب متوقف و ضررهای فراوان برای دولت موقت بجای گذاشته بودند، ضد انقلابیون امریکایی شعارهایی از قبیل «این عیدیه پس سود کو» می دهند. در حالی که کارگران به گفتۀ خمینی در ایران و به گفته کاسترو در شیلی باید فداکاری کنند تا نسل آینده ثمره انقلاب را بچیند، شعارهایی از این قبیل، فضای روزنامه های امریکایی را پر کرده است.
و جالب آنکه شعارهای این گروهک وابسته بجای آنکه متوجه