چرا که امرای بازنشسته با ارتباط با عناصری که در داخل ارتش داشتند، تماس خود را با مرکز توطئه حفظ می کردند و گاه این توطئه ها را ژنرال های بازنشسته ارتش رهبری می کردند.
بعد از ربودن و قتل فرمانده کل قوای ارتش شیلی، بعضی از شرکت کنندگان در توطئه شناسایی و تحت پیگرد قرار گرفتند. «چند تن از همکاران نظامی برجسته سیا باجبار بازنشسته شدند» با بازنشستگی های اجباری و تغییر فرمانده کل قوا، آلنده تمام کسانی را که درگیر توطئه و طرح کودتا بودند به کناری نزد، آنهایی که باقی ماندند، کم و بیش تمایلات کودتاگری را حفظ کردند اما امکان درگیر شدن را نداشتند. آلنده از قدرت خود به عنوان رئیس جمهور استفاده نکرد، برای برکناری افسرانی که بالقوه کودتاگر بودند به اقدام نپرداخت. البته شرایط هم چندان به او اجازه نمی داد. قدرت مخالفان دولت بسیار زیاد بود. آلنده با 36% آراء مردم به ریاست جمهوری رسیده بود. زمینه های حکومت وابستگان به امریکا در میان مردم و خصوصا طبقات مرفه جامعه زیاد بود.
«درباره بیانات آلنده با نیروهای مسلح نباید چنین قضاوت کرد که او چون معلمی اصول مارکسیسم را یاد می داد بلکه باید او را به صورت یک رهبر سیاسی در نظر گرفت که می کوشید با نیروهای مسلح معامله کرده و آنها را تحت نفوذ در آورد. با تکیه بر قانون