فدائی خلق، پیکار، و دیگر احزاب وابسته به آمریکا و شوروی با چین و آلبانی نیز هر یک برای اقشار مختلف دانش آموزان، دانشجویان و کارگران و... نشریه ای جداگانه منتشر می سازند. این احزاب کار را به جایی رساندند که حتی برای استان های مختلف کشور با زبان های محلی آنها نشریه منتشر می سازد و با این کمبود و گرانی کاغذ و چاپ حتی خم نیز به ابرو نمی آورند. آیا می توان [گفت] جز اینکه از طریق ارباب کمک مالی به حساب آنها واریز می شود راه دیگری وجود دارد؟
باری سخن نه بر سر نشریات احزاب که درباره توطئه های پشت پرده آنهاست. یادتان هست که چه تظاهرات گسترده ای برای شهریه از طرف دانش آموزان شمال شهر، بوسیله همین احزاب و سازمان ها رهبری شد؟ آیا به یاد دارید که چه تلاش هایی برای توقف کارخانجات صورت گرفت؟ آیا بیاد می آورید که تاکنون چه کوشش هایی برای رویارویی مردم با مامورین انتظامی خصوصا پاسداران صورت گرفته است؟
آیا پنجشنبه گذشته نبود که تمام دسیسه ها بکار گرفته شد تا از پاسداران، چماقداران مسلحی بسازند که سینۀ مردم را هدف گلوله قرار می دهند؟ آیا در حوادث دانشگاه به مردم لقب چماقدار ندادند؟ آیا در مقابلشان سنگربندی نکردند و سینه هایشان را هدف گلوله های ارباب قرار ندادند؟