این سازمان مجهز به فلسفۀ علمی، از کانون سیاسی فرهنگی خلق عرب، خودمختاری کردستان، حقوق زنان دفاع می کرد و روحانیت را مرتجع و عناصر مذهبی را فناتیک لقب می داد و حتی علنا به رهبر انقلاب توهین می کرد. این هفته نامه در مقاله ای تحت عنوان «ابعاد گسترده انحصارطلبی» در شمارۀ 4 مورخۀ 9/4/58 نوشت:
«انحصارطلبی روحانیون قشری و واپسگرا هر روز ابعاد گستره تری می یابد. یک روز آیت الله خمینی فرمان "بیرون بریزید"، "بیرون کنید"، "بیرون بروید" صادر می کند و بدینسان نشان بارزی از ابعاد "آزادی" در "جمهوری اسلامی" بدست می دهد و روز دیگر جمعی از طلاب حوزه علمیه قم رسیدگی و اعلان موضع به مسائل را مربوط به دولت و وزارت امور خارجه نمی دانند».
حزب کارگران سوسیالیست که از دیگر احزاب امریکائی است و از سوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام نیز، اسناد همکاری آنها با سیا فاش شد، در نشریه ای که به نام «چه باید کرد» منتشر می سازد محور وحدت را شدیدا مورد حمله قرار می دهد. لازم به یادآوری است که این حزب بعد از مدتی انشعاب کرد [و] به [دو] گروه تقسیم شد؛ جناحی جانب بابک زهرائی، امریکائی معروف را گرفتند و عده ای به دنبال شاملو و براهنی، خائنین دیگر افتادند.