ایران است. این تصمیمات بعد از اشغال جاسوس خانه امریکا در تهران صورت می گیرد. یعنی بعد از افشای بعضی از شبکه های امریکا در ایران اقدام شدیدتری باید اتخاذ شود تا از عمیق شدن انقلاب ممانعت نماید. دولت کارتر می کوشد تا با یاران وفادار خود در اروپا نیز تماس بگیرد و آنها را نیز به قبول تحریم اقتصادی ایران وادار نماید.
مدت ها، تماس هایی بین مقامات عالی رتبه امریکائی، اروپایی و ژاپنی صورت می گیرد تا یک سیاست مشترک در قبال ایران اتخاذ شود. آلمان و انگلستان، به اعمال مجازات های شدید اقتصادی برعلیه ایران اصرار می ورزند، اما بقیه کشورهای بازار مشترک و حتی ژاپن قادر به اعمال تحریم اقتصادی ایران نیستند، چرا که ایران نفت را در اختیار دارد و در اینجا بر خلاف شیلی، خریدهای کلان نفت از کشورهای ارتجاعی منطقه و از جمله عربستان سعودی و ذخیره سازی آن، نتوانسته است، در سیاست کشورهای اوپک مبنی بر افزایش قیمت نفت تاثیر بگذارد. کشورهای مترقی عرب موجود در سازمان اوپک همراه ایران سبب می شوند که قیمت نفت بالا رود و این باعث می شود که با وجود کاهش در تولید نفت ایران، درآمدهای ارزی ایران فزونی یابد و اقتصاد ما را از بحران های شدید نجات دهد.
کشورهای امپریالیستی و در راس آنها امریکا از ارسال قطعات یدکی برای کارخانجات خودداری می کنند. قیمت بسیاری از محصولات به سبب این کمبودها و فشارهایی که وارد