صورت گیرد. هدف تبلیغاتی این گروه ها، نهادهای انقلابی و محور وحدت جامعه (روحانیت مبارز) بوده است. بگذارید کمی روزنامه ها را ورق بزنیم تا موضوع روشن تر شود.
هفته نامه اتحاد چپ، ارگان سازمان اتحاد چپ (که از همان سازمان های حداکثر 2 و 3 نفری افراطی امریکائی و هماهنگ با جبهۀ دموکراتیک ملی بود) در سر مقاله 6/5/58 تحت عنوان «شرکت در خیمه شب بازی مجلس خبرگان، مشارکت در یک بازی نامردمی است» نوشت:
«اتحاد چپ از آغاز فعالیت سازمانی تشکیل طبقاتی و تشدید مبارزات مستقل طبقه کارگر را هدف خود قرار داده است؛ این سازمان با تکیه بر تئوری انقلابی سوسیالیسم علمی، مبارزه با تمام انحرافاتی را که از سوی جریان های بورژوا و خرده بورژوا در جهت به کج راه کشیدن انقلاب و فریب جنبش کارگری و پراتیک انقلابی آن صورت می گیرد، در صورت کار خویش قرار داده است. ما تاکنون آشکارا مواضع خویش را نسبت به اقدامات اجرائی دولت بورژوازی و عملکرد سیاسی تنگ نظرانه و انحصارطلبانه خرده بورژوازی سنتی از کانال شورای انقلاب، بیان داشته ایم، ما تاکنون خصلت ضد کارگری تمام اقدامات انجام شده را افشاء نموده و نشان داده ایم که هرگونه موضعگیری رفریستی و دفاعی نسبت به این اقدامات و سازش با هر یک از دو جریان حاکم بر ساخت سیاسی اجرائی کنونی، خیانت به طبقه کارگر انقلابی و زحمتکش ایران است.»