آیت الله طالقانی چنین است:
«به من اطلاع دادند در این چند روزه قریب 7-8 هزار نفر از همین ساواکی های کار کشته و یک عده عمال "سیا" و اسرائیل با اسلحه دارند در این مملکت می گردند و منتظر فرصت اند که بتوانند یک درگیری داخلی بین گروه ها ایجاد کنند و آنها این وسط استفاده کنند و بتوانند باز هم راه ها را برای ارباب هایشان باز کنند. یک چنین خطری را ما در پیش داریم، از این جهت هر کسی انتقاد بکند من از او تقدیر می کنم.» (کیهان 12/12/57)
سیاست محافظه کارانه دولت در همه حوزه ها اعمال می شد. مطبوعات وابسته به شرق یا غرب گستاخانه انقلاب نو پای ایران را به باد شدیدترین حملات حساب شده می گرفتند. هر روز چندین گروه، مثل قارچ از زمین سبز می شدند و توطئه ها را دامن می زدند، اما مسئولین امر، چه دولت و چه شورای انقلاب هیچ یک، ابعاد توطئه را درک نمی کردند و تأسف آور اینکه مهندس بازرگان همواره کمیته ها را مورد حمله قرار می داد و از آنها به عنوان مراکز تصمیم گیری خودکامه یاد می کرد.
با آنکه امام چندین بار درباره قلم های مسموم و روزنامه های مزدور شدیدا هشدار داده و مردم را آگاه کرده بودند و با آنکه مردم مسلمان ایران از دروغ پردازی ها، اهانت ها و تهمت های نشریات مزدور به تنگ آمده بودند و حتی بعد از آنکه امام خواندن روزنامه صهیونیستی آیندگان را تحریم کردند نیز، دولت